saatim yine bir iki dakika geç kaldı
bu mahpus yolcusu çok yorgun
teslimi beklemek üzere bi yol vardı

bu karanlıktan oluştu zorluk
sendeler aklım elimde değil beni dilimden
 intihar eden kelamlara kaç kere cenk edecek bu
 beden demir attı hüzün dolu dağlara

sen yazları çok sev bana yazları deli gibi gözü
kör bakan bir aşık kendimi bulduğum anda
zamanla yarıştım alevlenen bu kana karışık
bileklerimin insiyatifine kaldı verilen emirlere

yemin eder ikisi dualarımdan ötürü bedduamla
kan kardeş bana ilham perisi hangi derde derman
oldun tam bir cendere içinde beni buldun küllerimden
olduğumdan beri kaç sene geride bıraktın sana sordum

tıpkı sema gibi derin bir nefesle doldurulur içimdeki
boş saflar üzerime zimmetlenen bu kan kırmızı halkalar
aklımı kurcalar insanların içinde dahi kulaklarımın eksik
olmayan çığlık yapmam gerekenler elimdeki deftere bile

sığmaz bu bir çılgınlık bıkkınlık hayatın ta
kendinsi bu yüzdüğüm derya kin barınakları
arkamda bıraktıklarım aslında çift astarlı ben meraklıları

bıkar yürek konuştu kendine yalanları somurttu
gül yüzüm çözüldü bak dilin bağı kanattı yaramı ellerim ve çok
 yanar canım bu dert ağır gelir devirdi beni bu hastalık

gece yine benden yana gözlerimi kapatmaya zaman
yok bu kerbela tanıklık etmen gereken bir cevap var
sorduğumda bana saçmalama içinden gelenlere neden
sunmadan söyle bu bulamaçta yer yok ama ter döktüğüm

yolları keder kapattı felekse çok zor bir bulmaca titrek
ellerin elimden tuttuğu vakitti depremlerden farksız ürkek
tavırla yavaşça yaklaştığın şeytan sana kapıları açtı üzgünleri
tek tek öldürdü dünün önemini saygıma borçlu ve tanrım beni

senden uzaklaştırmaya çalışmıştım affet haksızdım! ibrden
gülmeye başlardım ölüm aklıma işlenmiş bir çorap gibi kafamda
yırtılmayı bekler tıpkı bana gülen suratlar misali kustuklarım o
kadar çok sevdiklerimle yaşanmışlıkla alakalı kalbime humharca

saldıranlara karşı olmalıydı öfkem en hası duygularımı oynamayı
bırak sana ben dolu kabuslar var bu gece masallara veda et artık
hazan vakitlere ruhuna vurduğun imece ne kadar yalan söylemeneki
bana yalanlarını doğru bıraktın gitmemeliydin bok ettiğin o çocuksa şimdi kapına dayandı

bıkar yürek konuştu kendine yalanları somurttu gül yüzüm çözüldü
bak dilin bağı kanattı yaramı ellerim ve çok yanar canım bu dert ağır
gelir devirdi beni bu hastalık